WĘGLINIEC
WĘZEŁ KOLEJOWY
Węzeł kolejowy w Węglińcu jest drugim co do wielkości (po Wrocławiu Brochowie) terminalem towarowym na Dolnym Śląsku. Łączą się tu linie kolejowe z kilku różnych kierunków (Zgorzelec-Görlitz, Horka, Żary, Wrocław, Jelenia Góra). Jest to również dworzec międzynarodowy, ponieważ kolejowe odprawy wykonują wspólnie służby polskie i niemieckie Cały węgliniecki węzeł kolejowy zajmuje około 82 hektary powierzchni, ma
3,5 km długości od semafora wjazdowego do wyjazdowego i około
500 m szerokości. Obsługuje się to około
40 % przewozów kolejowych towarów na granicy zachodniej. Występuje tutaj trakcja zarówno spalinowa jak i elektryczna. Elektryfikacji węzła dokonano w 1979 roku. Przy okazji zamontowano jupitery górujące nad całym węzłem. Ze względu na to, iż Węgliniec jest ostatnią zelektryfikowaną stacją na trasie pociągów relacji Wrocław – Zgorzelec, następuje tu zmiana elektrowozów prowadzących pociągi w kierunku Zgorzelca na spalinowozy. Trakcja spalinowa wymusza utrzymanie rozbudowanego zaplecza obsługowo - naprawczego tj. lokomotywownia, punkty napraw i przeglądów lokomotyw, punkty tankowania, zbiorniki oraz projektowana stacja paliw.
 |  |  |  |
| widok ogólny | lokomotywownia | nastawnia | budynki stacyjne |
DWORZEC KOLEJOWY
Dworzec kolejowy w Węglińcu wybudowany w 1846 roku. W obecnym kształcie z ok. 1900 roku, związany z otwarciem jednej z pierwszych w Europie linii kolejowych (1986 r.) łączącej stolicę Prus, Berlin ze stolicą Śląska Wrocławiem (na odcinku Żary- Węgliniec trasa biegnie dokładnie przez środek Borów Dolnośląskich. Dworzec posiada 6 peronów i 8 krawędzi peronowych. Do dworca prowadzi przejście naziemne.
|  |  |  |
| budynki stacyjne | budynek dworca | budynek dworca | budynek stacyjny |
MUZEUM KRESÓW WSCHODNICH
Muzeum Kresów Wschodnich ulokowane jest w dwóch wagonach kolejowych na fragmencie torowiska. Zgromadzono tu przedmioty, które kiedyś były używane przez ekspatriowanych Polaków z Kresów Wschodnich II Rzeczypospolitej. Najcenniejszym eksponatem jest 1,5 metrowa figura Matki Boskiej Niepokalanej z Kościoła w Buczaczu. W muzeum mieszczą się również wystawy fotografii związane z tematyką kresów m.in. ,,Lwów w Starej Fotografii’’; ,,Kamieniec Podolski’’; ,,Słobódka Janowska’’; ,,Historia Wielkiego Bałakania’’ Więcej o powstaniu i działalności muzeum -
tutaj
 |  |  |  |
| widok ogólny | eksponaty | wystawy | figura M B Niepokalanej |
KOŚCÓŁ PW. MATKI BOSKIEJ KRÓLOWEJ POLSKI
Kościół tzw. Kolejowy z przełomu XIX/XX w., powstał jako świątynia ewangielicka.
Węgliniec - Zabytkowa Wieża Ciśnień - Wieża wodna z 1926
Węgliniec - Zabytkowa Remiza Strażacka
CZERWONA WODA
Koścół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny
Wybudowany w stylu barokowym w 1784r. Jest to obiekt kamienno-ceglany, jednonawowy, z prezbiterium zwieńczonym wieżą. Kościół został przebudowany na początku XXw. W mur okalający przykościelny cmentarz wmurowane są nagrobki ewangelickie XVIII – XIXw.
GNIAZDO BOCIANA BIAŁEGO
Gniazdo bociana białego znajduje się na około 15 metrowym kominie po byłej fabryce mebli w zachodniej części wsi przy ul. Kościuszki. Gniazdo ma około 1,5 m średnicy i ponad 1 m wysokości.
Bociany, ptaki migrujące, przylatują na lęg na przełomie marca i kwietnia. Wychowują średnio od 2 do 4 młodych. Odlatują na zimę do Afryki pod koniec sierpnia po usamodzielnieniu się młodych. Gniazdo wpisane jest do ogólnopolskiej bazy gniazd bociana białego pod adresem
http://baza.bociany.pl/gniazda/show/nest_id/275
STARY WĘGLINIEC
Kościół pw. Matki Boskiej Szkaplerznej
Pierwsza, drewniana kaplica katolicka powstała w 1562 r. (wg. innych źródeł w 1518 r.). Została ona rozebrana w 1687 r. przez ewangelików. Na jej miejscu wzniesiono kościół ewangelicki p.w. św. Anny. Kilkakrotnie rozbudowywany: przedsionek w XVIII w., wieża kościoła w końca XIX w., zakrystia (dawna kostnica) w 1962 r. Wewnątrz zachowały się XVII wieczne malowidła ścienne oraz zabytkowy ołtarz i ambona. W celu ich zachowania pilne jest wykonanie prac restauracyjnych przy dachu i elewacji, renowacji wymagają witraże. Na restauracje czekają również zabytkowe organy.
RUSZÓW
Riuny poewangleickiego kościoła
Zachowały się mury i sklepienia oraz XVII - wieczna wieża. W ścianach zewnętrznych wmurowane cztery zabytkowe epitafia z XVI i XIX w. Podczas prac w gruzowisku odnaleziono ok. 30 tablic pamiątkowych i nagrobkowych z XVIII-XIX wieku. Obiekt jest w złym stanie technicznym, stan murów i sklepień kościoła grozi zawaleniem. Obiektem zabytkowym jest również kościół p.w. Zmartwychwstania Pańskiego z 1906 r., który wymaga podjęcia prac związanych z wykonaniem drenażu i instalacji przeciwwilgociowej oraz odnowieniem elewacji.
Ruszów- Kościół pw. Zmartwychwstania Pańskiego
JAGODZIN
SMOLARNIA
Smolarnia w Jagodzine – XIII wieczny piec do produkcji smoły drzewnej - uzyskiwanej z sosny, oraz dziegciu- uzyskanego z brzozy, w procesie suchej destylacji drewna. Smolarnia znajduje się w odległości około 50 metrów od drogi prowadzącej na cmentarz komunalny w Jagodzinie. Smołę wytwarzano przez rozpalanie ognia w specjalnie przygotowanych dołach ziemnych, w których ułożono stosy drewna, uszczelnione darnią, mchem i gliną a następnie obsypane ziemią. Proces wytapiania był czasochłonny. Aby uniknąć strat spowodowanych wsiąkaniem smoły w ziemię początkowo oblepiano dół gliną, a w późniejszym okresie wznoszono konstrukcję smolarni.
Smoła służyła do konserwacji rozmaitych konstrukcji drewnianych. Duże ilości smoły pochłaniało górnictwo, przemysł okrętowy oraz browary. Używana była również w transporcie. Dziegcia używano do obróbki skór. Używano go również jako środek na przeróżne choroby skóry, działał anty- bakteryjnie i dezynfekująco. Nasycano nim odzież lnianą i wełnianą w obronie przed robactwem, u zwierząt domowych leczono nim dolegliwości racic, kopyt i kości.
Podobne piece do produkcji smoły wybudowano również w Polanie, Kościelnej Wsi. Do produkcji smoły wykorzystywano drewno dobrej jakości, co przyczyniało się do dewastacji lasów. Działalność smolarni ograniczyła „Górnołużycka Ustawa Leśna" z 1767 r. (zakaz wywozu smoły poza granice margrabstwa)
|
| smolarnia w Jagodzinie |
Jagodzin - tartak
PIASECZNA
Piaseczna - Źródełko Św. Elżbiety
ZIELONKA
Zielonka - Stary trakt kolejki wąskotorowej
OKRĄGLICA
Okrąglica - Kamień Cesarski Wilhelma II
Zdjcia: UGiM Węgliniec, Polska Niezależna Gazeta Internetowa, A. Janicki.
Bibliografia: Waldemar Bena - Dzieje Puszczy Zgorzelecko- Osiecznickiej; P. Binkiewicz - Infrastruktura kolejowa a krajobraz na wybranych przykładach z Dolnego Śląska, Bory Dolnośląskie - Mapa Szlaków Turystycznych. Jak to z dziegciem było – ilustrowany artykuł w Kwartalniku Wigierskiego Parku Narodowego;
